kaçtım;
yol kenarı çamlarını selamlayarak,
gerçeklerden ayıran cama
yanağımı dayarak,
tüm kaçışlar gibiydi
eksiksiz.
Acılardan ve yanmalardan
Üzülmesin diye kimse;
herkesten habersiz,
kendim için kaçtım.
Dönemem sebebim bin olsada.
Ben,
sabahını bilmediğim; selam veremediğim
insanlar arasında.
Sen,
kendi akvaryumunda güvende olacaksın.
Ağlama! anlamsız gözyaşların
Bundan böyle,
Tuzsuz yaşayacaksın;