Ersoy Oktay - Esinti

Leylak kokulu aşktı sevdalarımız.
Her anı eski bir İstanbul semtiydi,
Kapılarda kara kilitler değil
Rengarenk sineklikler asılıydı
Güven vardı.

Yoğurtlarımız ispatulayla kesilir
Çocuklar sokakları şenlendir.
Her taraftan seyyar satıcı sesleri gelirdi.
Dondurmalarımız kaymak
Sevgimiz sade idi.

Pencereyi kollardı mahalleli
Bildiklerini paylaşmaktı tek istekleri,
En güzelimiz heidi, kötümüz ceyar
Babalar elleri boş gelemezdi.
Panayır anımız,
Muhabbet tüm zamanımızdı.

İnanmazsınız, Utanabilirdi kızlarımız.
Belki son model değildi eşyalarımız, Ama üzerinde dantelleri vardı.
Aşkı, yudum yudum içerler,
İlmek ilmek işlerler,
Hasret çekerlerdi.

Yavaşlardı Çekirdekleri çitlemek,
Sanki biterse sohpet te bitecek.
Ve muhabbete su çekilirdi.
Demlik sevim ablanın, bardaklar bizimdi.
Hoş seda ortak kullanımda.
Vefa hepimizindi.

Mutluydu,
Hüzünlenmez di, mesela.
Düşlerle oynayamazdı kimse,
Kirletemezdi istesede,
Ta ki karabulutlar çökmeden,
Bir vefasız gitmeden.
Karabaşımız ölmeden.
Bu mahalle…..