Ersoy Oktay - Elveda

Tarttırmayacağım artık sana aşkımı.
Hileli terazinde,
Ölçemeyecek hiçbir ölçün,
Yetemeyeceksin.
Ne Aciz adaletin, ne değer yargıların.
Yargılayamayacak, yaşananları.

Seni; yaşadıkça karşına çıkacak,
Kilometre taşları, KEŞKE lerinle
Baş başa bırakıyorum.
Güzel başını vurman gerektiğinde
Taş Arama diye.

Koşmaktan yorulan diz ağrılarımı,
Sakla diye verdiğim umutlarımı,
Kimseye veremeyeceğim güvenimi,
Yorulan, Sensiz yaşama korkularımı,
Ve kokunla karışan, kokumu bırakıyorum
Sonunu baştan yazdığım
Şiirlerimi,
Bile bile ladeslerimi,
İlerde lazım olur diye,
Aşkımı biriktirdiğim altı delik, çocuk kovamı,
Ve bilircesine olacakları,
Yaşanacaklara şahit, şairliğimi.

Sana bir gözyaşı bırakıyorum.
Her an düşecek gibisinden,
Boğazımda düğümlenen,
Yıllarca bende durup esaret çeken.
Hüzünlenmeni fırsat bilip, yanağına süzülen
Soğuk hazan gecelerinde, sana kokumu getiren.
Aşkımın şahidi. Gözyaşımı
Elveda