Terk edilmiş bir şehrin,
Denizi çekilmiş limanında bekledim.
Her rüzgara nefesin, her çıtırtıya
Ayak sesleridir dedim.
Gelmedin.
Müebbedin hücresinde
Gökyüzü gibi bekledim,
Rutubetin duvarları eritmesini seyrettim.
Erimedim, bir ahde vefa bekledim.
Gelmedin.
Bir cellâdın bakışlarında,
Darağacının yeşillenmesini, bekledim.
Yafta yapıştırılmış, yağlı ilmik boynumda,
Kendi ayaklarımla sehpamı tekmeledim.
Gelmedin.
Gelsen de artık ne değişir ki!
Bu kadar yok etmişken, içimdeki benliğini
Öldün işte, Ruhsuz bedenin kaldı ortada
Yoklarda var'ı, var da Yok'u ara