Ersoy Oktay - Ay

Gece siyah gözlerinden.
Yoksa umut ışığımıdır süzülen aydan.
Yakamoz yol gösteriyor da,
Bende mi kalmamış derman.

Önümde uzanmış umman, kapkara,
Ufukta tekneler, sabaha hazırlıkta.
Sessizce suyuna bırakılan ağa,
umutsuzların nasibi takılsa.

Sesi kısıldı hasret çeken aşığın.
Türkülerini resmen fısıldamakta.
Bana yoldaşlık eden tanıdığım,
Usandı dinlemekten, uyudu uyumakta...

Ey usul usul esen gece meltemi,
İçinde barındırdığın tını yârin sesimidir.
Gel diye soluyor da, aldığı her nefesi.
Kalbim mi, müebbet gurur esiridir.