Erol Uraz - Gel

Gel..!
Etme eyleme demem
Ama gel, eylen gönlümde
Gönlümü eyleme
Gönlümle eylenme gel.

Varlığın beynime çakılımı çakılı
Hatıralar kuyruk gibi takılı
Bulamadım kaybettiğim akılı
Olan aklım dellenmeden
Ömrüm sona gelmeden gel.

Beynimin kıvrımlarında
Takılıp düşer kurduğum her hayal
Kırılır...
Yankısı seslenir sana gel.
İçimde bir cehennem
Aşkının zebanisiyim ben
Ateşinle küllerimi yakarım
Külden hayaller kurarım gel...!

Her türküde leyla leyla
Her şiirde bir vaveyla
Ne güneşle işim kaldı ne ayla
Yaşanmaz bu yarayla
Acım seni çığırır gel

Hayatın kıyısında
Gecenin bir kuytusunda gel,
Korkumun orta yerinde
Ölümün uyku yerinde gel...