Erol Uraz - Depresyon

Depresyon
Aklımda kalmayan hiçbir şey yok
Ne resimlerdeki yüzün
Ne senle geçirdiğim gecem gündüzüm
Ve rüzgarın bana sunduğu
Bir paramparça hüzün...

Aklımda kalmayan bir anın yok
Aklımdan çıktığın bir anda yok
Yaşanmışlıkların her bir anı
Samanyolunda bir yıldız
Gecelerimi aydınlatan

Sen ay gibi yüzünle
Mehtap gibi doğarken gecelerime
Yalnızlığım bana görünür ve saklanmak için
Gecenin karanlığına bürünür.

Sevgili....!
Adın mıh gibi kalbime çakılı
Söksem kan kaybından ölürüm hece hece Ama kanar yinede ince ince
Kan kırmızı hayallerle dolar tüm gece


Suya yazdım intiharımı,
Ateşe verdim harımı
Toprak okur, çiçekler ümmi...
Ateşinse kızgınlığı arttı sana kork...!

Ve sen yar...! Öyle bencilsinki
Solacağımı bile bile
Gövdemi orta yerinden koparıp
Toprağın işlediği çiçekte alırsın kokumu
Dokunuşun tenimi incitir artık
İmkansız keşfetmiştir,
Fethine hazırdır sevdamın.

İçimde büyür sıla özlemi
Dilimde hatırandan daha eski bir türkü
Elest bezminde yazılan yazımız der
Kara imiş ak olmuyor ne çare...