Erkan Kök - Yıllar Sonra

O'nunla geçirdiğim güzel günlerin anısına…

Yıllar sonra rastladım o eski hatıralara
Biraz üzüldüm, biraz da ağladım.
Bir meltem rüzgârında ilk günkü kokunu anımsadım.
Yine seni özlediğimi söyledim boş duvarlara.

Ah! Bu ne yaman bir yalnızlıktır içimdeki,
Bu ne sinsi çaresizliktir kalbimdeki…
Çare yok sol yanımdaki acıya; bir gün gelir, bir gün geçer.
Ben demiştim ya sana ‘'İyileşir sabreden tüm yürekler'İnsan bir tek kendine çare bulamıyormuş aslında…

Yıkık, virane bir yalnızlıkta sanki kalbimden zincirlenmişim olduğum yere.
Dudağımdan kalbime inen zehirli bir sarmaşık gibi olmuş aşk…
Ne sevebiliyorum ne de hissedebiliyorum artık.
Ne tuhaf! Hissizleştim. Özledim.
Bekledim.
Yıllar sonra rastladım sana dün gece o gördüğüm, o bitmemesini istediğim rüyada.

Sessizce geçtin yanımdan, hiç haber vermeden sevdim seni oysa.
Bilmedin, bilmiyorsun, bilmeyeceksin ne çok sevdiğimi.
Diyemem ki!

Ah! İçimde bu cevaplanamayan, çözümlenemeyen kördüğüm aşk!
Sonu gelmez bir yalnızlığın içerisindeyim.
Olmayacak aşkların hissesindeyim seninle.
Söz edemedim hâlimden.
Yıllar sonra rastladım senden.
Sordum kendime son kez ‘'Neden diyemiyorum aşkımı sana, neden?'Cevapsız kalıyor içimdekiler.
Sonrası…
Ağlıyorum inceden inceden…