Erkan Kök - Unutursun

Unutursun sevgilim
Bedeni hâlâ dinç gibi görünen,
İçinde son atımlık kurşun misali kalbi olan,
Nedensizce aşkın olduğum bir beni
Unutursun, hiç hatırlamayacak kadar…

Geçiyor bizden de aşk.

Unutursun kolayca
Gelmezsin, arayıp sormazsın artık bundan sonra
Senin gibisi gelmez yerine, bilirim.
Ama olsun.
Ben aşkı böyle de severim.
Sensiz…
Sessiz…
Kimsesiz…

Unutursun hiç yok gibi…
Sanki hiç sevmemiş, öpmemiş, hissetmemiş gibi…
Hangi şiirdeydi ‘'yalnızlık'' dediğim dizeler? Şiir miydi yoksa ben miydim yalnızlık?
Bir bilsem…
Kaç kere hesapladım ben bu aşkı
Çarptım, böldüm, çıkardım, topladım
Sen ve ben eksiğiz işte…

Unutursun için acıya acıya…
Sevdiysen neden gittin sevgilim?
Gittiğin günden beri hayattan siliğim.
Adın her geçtiği yerde bitiyorum ansızın.
Unut beni…
Ben seni her daim aşk bildim,
Seninleyken yaşamayı ezberledim.
Yoksun sen şimdi…
Unuttum hayatı.
Sen de unutursun yaşananları.
Kolayca…
Hiç yok gibi…
İçin acıya acıya…
Unutursun…