Erkan Kök - Unuttum

Kalmadı bende hiçbir şey
Ne bir aşk ne de küçücük bir sevgi kırıntısı…
Ne de hafızamdan silemediğim suretin.
İnanması güç, dayanması da bir o kadar.
Sadece kendimle baş başayım.
Yatacak yerim yok
Gidecek kapım…
Yanımda da bir ‘'sen''…
Yok işte…
Aşkımı kimle paylaşayım?
Kimi seveyim?
Kimle konuşayım?
Nerede?
Hayat, artık yorulduğumun farkındayım.
İbrenin sonuna geliyorum, tükeniyorum.
Sadece ben değil,
Gelmiş geçmiş tüm aşklar,
Söylenmiş, söylenmemiş tüm sözler,
Ağlamış, ağlamaktan kanamış tüm gözler…
Tükendi.
Unuttum yaşamayı.
Kendimi,
Nefes almayı,
âşık olmayı,
Aşk olmayı…
Unuttum.
Böyle gitmeyeceğini bilmeliydim hayatın.
Unuttum işte, her şeyi, tüm benliğimi
Ölümüne dek sevdiğini sandıklarımın
Aslında hiç sevmediğini…
Unutmuşum farkında olmadan.
Ah! hayat… unuttum seni.
Adımı, sanımı,
Yaşadığımı, öldüğümü
Kaldığımı…
Unuttum.
Ey aşk! seninle birlikte gecelerce ağladığım,
Uyuyamadığım geceleri,
Uğruna hiçe saydığım şu cümlelerimi…
Ne yaşadığımı, ne hissettiğimi
Unuttum.
Çok uzun zaman geçti, unuttum.
Ama…
Bir şeyi unutmadım sevgilim.
Hani diyorum ya ‘'yaşadıklarımı unuttum'Ama yaşattıklarını unutmadım, unutamadım.
Asla!
İki cihanda da unutamam.
Diğer şeyler unutulur.
Unuttum!
Adımı, sanımı, yaşadıklarımı, hayatımı…
Unuttum.
Tüm bunları unuttuğumu bile unuttum.