Sorulmaz aşığa ‘'Ne kadar sevdin?'' diye.
Kördür o, görmez gözü sevdiğinden başkasını.
Aşkı bilirse ebedi, karşı gelmez hiçbir zaman sevgisine.
İştahı kesilir, unutur yaşamayı sevmekten, sevdiğini düşünmekten.
Sorulmaz aşığa ‘'Neden sevdin?'' diye.
Sevmiştir bir kere.
Bulduysa sevgi payına düşen insanı
Gönlü sadece ona gelir razı.
Ki sen…
Bilemediğim kadar uzaklardasın.
Kokunu ezberleyemediğim kadar da anlık, gelip geçici bir heves.
Tüm kalbimin aşk açlığını seninle doyuramadım bi'.
Kalbinden sevgi payını hissettirenleri ölümüne sevecek sandım, yanıldım.
Beni de en çok erkenden sevinmeler, hayal kırıklıkları yaktı.
Olmadı.
Kalbim sevgiyle, aşkla, tebessümle dolmadı.
Sorulmaz aşığa ‘'Ne yaşadın bunları yazacak kadar?
Ne hissettin kelimeleri bir araya getirip acı bir roman yazacak kadar?'Sevmiştir.
Sevmiştir.
Sevmiştir.
Kendinden daha çok
Âşıklardan daha çok
Ama her şeyden daha çok…
Sonunu hesaplayamadan, önüne bakamadan, aşk için yanıp tutuşurken…
Âşık olduysa gerçekten
Aşkı bulduysa sahiden…
Yazar âşık kafiyeyi, heceyi hesaba katmadan
Verir aşkına sevgi payını fazladan fazladan…