Öyle bir şey yap ki şu an…
Mesela şimdi ne ile meşgulsen koy ver.
Gitsin… ne varsa yanında boş ver hepsini.
Bilirsin, vazgeçmek bu kadar zor değil,
Zor olsa nasıl vazgeçtin ki benden?
Zor değil, vazgeç gel bana yine…
Hayat bize mutlu olduğumuz şeyi yaptırmıyor mu?
Benim mutluluğum sensin.
Şimdi… hiç önemli değil, ne bir çanta ne bir bavul…
Ben seni istiyorum sadece birkaç dakikalık…
Kalıcı değil, istesem de durmazsın sen.
Vazgeçersin, çok kolay senin için.
Lütfen gelir misin?
Deli gibi bir yağmur başladı şu an.
Sen de duyuyor musun yağışını ne bereketli
Gök gürültüsünü duyuyor musun ne şiddetli
Ah! sevgilim…
Yağan bu bereketli rahmet yağmur değil ki…
Benim gözyaşlarım…
Kolay mı sanıyorsun vazgeçmeyi
Veryansın edemem ki hiçbir şeye, zor…
Şiddetlice gürleyen gök değildi ki
Benim içimde kopan fırtınaların sesiydi.
İçime attıklarımdı.
Sen bana kendimi unutturuyorsun.
Aslında her şeyi…
Bu beni daha özgür kılıyor.
Çünkü sen benim dünyada sığınabileceğim en sakin limansın.
Gel hadi, gidelim buralardan.
Terk edelim geçmişimizi, yeni bir sayfa açalım.
Olmaz mı?
Zor değil, sen elindekilerden kolay vazgeçersin.
‘'kimse vazgeçilmez değildir.'' derler.
O zaman neden sen benim bir türlü vazgeçemediğimsin?
Mutlu olmak istiyorum, unuttum yaşamayı sensiz.
Nefes almak istiyorum, boğuluyorum git gide…
Haydi! vazgeç her şeyden…
Sen kolay vazgeçersin.
Tıpkı benden vazgeçtiğin gibi…
Gel…