Kalp ağrıması değildi seni gördüğüm o an…
Kalp krizinin ta kendisiydi.
Gördüm her hâlinle o eşsiz yüzünü.
Hoş geldin kalbime.
Sokak boyu sen kokuyordun.
Hanımeli boyu uzanan evimin önü
Seni görünce daha da yeşerdi.
Her kelime seni anlatmak için süslendi.
Bekliyordu sanki geçmeni.
Geçtin.
Öyle bir geçtin ki
‘'aşk'' dediğim duygu önümden geçti.
Bir anlıktı oysa.
Hayat gibi, nefes gibi, kalp atışı gibi…
Anlık…