içimde çözümlenemeyen sır perdesi gibi hiç bilinmeyenli
bir denklem...
adı imkansız aşk...
buna hiçbir zaman anlam veremedim, bunu hiçbir zaman
çözemedim.
kaldı kalbimde öylece.
sevdiğim insan öyle güzel bir masal gibiydi ki başı da sonu
da güzel...
baktığımda gözlerini görmedim sadece
onların arkasına sakladıkları vardı.
aşksızlıklar, bir sevgi kırıntısına muhtaçlık vardı belki de...
çözemedim.
benim yaşadığım nasıl bir aşktı böyle?
bir oluru yok, sadece sevdim.
bir rüya gibiydi bana baktığın o an...
gittin, uyandım, baktım ki yine yalnızım...
sol yanımı yokladım, sordum ona seni
dedi ki 'sev, sadece sev”
başka ne yapabilirim ki?
uzun zaman olmuştu, ben kendimi böyle kaybetmemiştim
hiç...
ben... neden böyle oldum?
belki karşılığı gelmez ya bu aşkın biliyorum, yine de seviyorum.
unutmak istiyorum içimdekileri seninle...
dinlemek istiyorum kalbindeki ritimleri...
ben öyle birini sevdim ki kendimi bile böyle sevmedim.
ben öyle birini sevdim ki 'seviyorum” bile diyemedim.
ben bu aşk denklemini çözemedim, sadece sevdim.
imkansız aşk bunun adı... ah! kalbim...
ben her zaman karşılıksız sevdim, bi' bilemedim.