Sular seller gibi yağan bereketli yağmurları,
Göz gözü görmeyen, tipiye vuran karlı havaları,
Yüreğimde kopan acımasız fırtınaları,
‘'sen'' diye yankılanan beynimdeki kasırgaları özledim.
Yüreğin yüreğe temas ettiği,
Her sözüyle, inceden değmesiyle kendini belli eden aşkı,
Kalbimin iklimini alt üst eden o nağmesini özledim.
Ayrılıkları bile özledim.
Her vedanın sonunda kalbimin duraksamasını,
Peşinde damla damla ıslak bir his bıraktığı anlarımı,
Ellerimin bomboş kalmasını özledim.
Belki de hepsi birer hayıflanmaydı.
Belki de sadece seni…
Aman be yüreğim!
Alışıyorum yokluğuna.