‘'Hayatımın İstikrarsız Çaresi'
Çünkü bir gün gitmeyeceğine inanıyorsun.
Bir gün bırakmayacağını,
Durmadan çok seveceğini zannediyorsun.
‘'Yapmaz o'' dediklerin yanıltıyor aslında seni herkesten evvel.
Bırakmıyor ki peşini bu yaka silkeleten düşünceler…
Bir ‘'hiç'' uğruna seni yok edenler…
Kalpten gelen ne varsa, dudakta kalan da o.
Yaşayamadığın onca hayat, söyleyemediğin nice sözler…
Kursakta mı kalırdı sevgili?
Hepsi…
Çünkü ilk günden daha çok sevecektin ya beni…
Peki, bu kalbimden gidişin?
Geçici mi, daimi mi?
Sana birkaç söz emanet ediyorum.
Giderken hazırladığın bavulunda hepsi…
‘'Hani…
Çok sever ya insan.
Bir gün hiç gitmeyecek,
Asla beni bırakmayacak, aldatmayacak duygusuyla.
Yanılmışız…
Yanmışız…
Çok gidenler oldu bu kalbimin ıssız limanından.
Çok veda ettiklerim oldu açık denizlerde kaçık kalbimden.
Lakin…
Herkes bir gün gidiyor, aynı kalmıyor.
Hayatımın istikrarsız çaresi sensin…
Hiç…
Bir gün ‘'hiç'' olacağız seninle, herkesle, evrenle…
Güle güle…''