Hayat, ne hoyrat...
Ne zalim,
Ne hain..
Dünyalar güzeli kalbini paramparça etmiş,
Umudun olan tüm çiçekleri dalından koparmış.
Sevgiye hasret ruhunu sökmüş senden.
Kaldın mı bir başına?
Ne yapacaksın şimdi?
Kahredecek misin, yeniden mi devam edeceksin?
Kalbinde yaptığın hesaplar,
Zihninde kurduğun hayallerin batmış...
Elde, avuçta, kalpte hiçbir şey kalmadı değil mi?
Geri almak mümkün olsaydı
Geçip giden zamanını,
Yaptığı tüm vefasızlıkları,
Ağlattığı sonu belli olmayan geceleri...
İster miydin şimdi?
Aşk acıyla beslenir.
Gözyaşıyla silinir.
Özlemekle güçlenir.
Hayat, ne hoyrat...
Ne zalim,
Ne hain...
Hani derler ya ‘'acıttı ama öldürmedi'Ne garip...
Hayat hepimizi acıttı, ağlattı.
Ama öldürmedi.
Süründürdü.
Öyle sevdik, öyle acı çektik ki
Hayat bizi kalpsizlere güldürdü.