Ne zaman biterdi kalplerdeki acılar?
Can bedenden ayrılınca mı, bana geri döndüğünde mi?
Ne zaman yürekten severdi bir insan?
Aşka alıştığından mı, aşka karnı acıktığında mı?
Her dakikada bir aklımdasın.
Kadroladım, hapsettim, zincirledim seni kalbimin en ücra köşesine.
Çıkma diye kilitledim.
Aklımdan, sol yanımdan, zihnimden, kalbimden…
Hiç kimse layık değil yerini doldurmaya.
Beraber dinlediğimiz her şarkı anlatır seni, yetmezler bir an olsun unutturmaya.
Sen yoksan dünya bana çöldür.
Sen varsan her yer cennettir bana.
Aslında iki satıra sığdıramadığım çok duygum var.
Bazen de iki kelimede bıraktığım o yarım cümlelerim…
Dökülüyor hepsi içimden ulaşmak için sana.
Döküldüğü gibi gitmiyorsun kalbimden ve aklımdan.
Gitme!
Yanımda kal.
Kalbimde kal.
Hapsettiğim gibi orada kal.
Sen dünyada ‘'cennet'' kelimesinin beden almış hâlisin.
Sen yoksan dünya bana çöldür.
Sen varsan her yer cennettir bana…