On Beşinci Kışında Şili
Duvarlara resmediyoruz düşlerimizi.
Acele etmeksizin – aydınlık gün ışığında:
haklarını almalı renklerin hepsi,
şiirin hepsi de, her bir sözcük
başlangıçtan geleceğe dek;
mutfaktaki soğanın, patatesin, fasulyenin,
ekmeğin bütün gücü ve tadı gibi
çağırmalı bütün çocukları bir araya
mahalledeki bütün köşelerden,
düşleri daha az sancılı olsun diye,
ateşin yanında biraz ısınsınlar diye,
ve ilk şeftali çiçek açtığı gün
ve mimozalar nazlanmadan güneşi yansıttığında,
koşsunlar diye sokaklarda, bahçelerde, tarlalarda
ve kimse onlara hiç vurmasın diye.