Erhan Şen - Dünü Özledim

Çok özledim çocukluğu
Her şeye tozpembe bakan O gözleri özledim.
Hiçbir şeyin farkında olmayışın verdiği huzuru özledim.
Söylenen: Zararsız ,masum yalanları,dürüstçe söylenen
Gerçekleri özledim.
Çıkarcı olmayan,gerçek sevgi dolu kocaman yürekleri
Anlamlı,içten ve sevecen bakışları,sahte olmayan
Gerçek gülücükleri; ağlamayı özledim...
Ormanların,kırların,yaprakların yeşilini,
Gökyüzünün,denizlerin mavisini,
Karların,bulutların beyazını,
Tertemiz siyahı...
Renklerin gerçek rengini özledim.
Özledim sessizliğin sesini... Baktıkça gökyüzüne:Kaybolan binlerce yıldızı özledim.
Şimdi masal olan, masallarda kalan
O ölümsüz aşkları, uğrunda ölmeye değer sevdalıları özledim.
İnsana, insanca davranan insanları..
Büyük olan büyük ,küçüklüğünü bilen küçükleri..
Özlenmeye değer insanları özledim.
Menfaat değil yardım yolunda,
Yanlışın değil doğrunun ardında koşanları
İyilik için yarışanları özledim.
Eğer güzellikler hep hatıra olmuşsa
Eğer hep karanlığa dönüyorsa dünya
Eğer umutsuzluğu vaat ediyorsa yarınlar:
Yarın ,bugün olmasın
DÜN ü özledim...