Erhan Şen - Ben Kimim

Benim mazim zannetme seninle başlar
Senden önce tanıdı dağlar ve taşlar
Önce veni var etti yüce yaratan
Benden sonra başladı bütün telaşlar
Anlatılmaz,bilinmez şeklim şemalim
Kalpgözüyle görülür nuru cemalim
Hiç tahammül edemem unutulmaya
Ölesiye pişmanlık verir ihmalim
Kainatı bir baştan bir başa gezdim
Gökyüzüne sayısız yıldızı dizdim
Gündüzde güneş oldum geceleri ay
Yerdeki karatoprak,engin denizdim
Tohum oldum toprağa çiçeği ektim
Cazibemle arıyı yanına çektim
Yeryüzünü donattım güzelliğimle
Bazen ağaç bazen kuş bazen böcektim
Ne bülbüle danıştım ne güle sordum
Ben nerede dilersem orada durdum
Benim için gözü kör deseler bile
Kör gözümle attığım hedefi vurdum
Alnındaki yazıyım,değişmez kader
Ne yazdığım silinir ne izim gider
Kurtulmak mümkün değil benim elimden
Bazen mesut ederim bazen derbeder
Anlatamaz hiç kimse,sorma ne diye
Benim paha biçilmez eşsiz hediye Sakın ola gücümü hafife alma
Boğdururum aslanı bile kediye
Bendim kralın tahtı, bendim fermanı
Elindeki kılıçtım, dizde dermanı
Ben korudum zayıfı güçlü olandan
Ben olmasam olmazdı dini imanı
Benimle oyun olmaz, çekmem şakanı
Bir araya getirmem iki yakanı
En küçük kalbe dahi girebilirim
Ona da dar ederim ben bu cihanı
En vahşi canavarda bile varım ben
Analığın sırrıda bendendir zaten
Öfke,nefret,kin,haset kusurlarını
Günahların üstünü hep benim örten
Yaşanacak en gerçek benim önünde
Geleceğe tek baki miras dününde
Dünyada yaşadığın dünyada kalmaz
Herşeyin sorulacak mahşer gününde
O gün ki fayda gelmez evlattan,eşten
Ne anadan,babadan ne de kardeşten
Kıldan ince köprüden bensiz geçilmez
Kurtaracak tek benim seni ateşten
Ben vardım evliyanın erdiği yerde
Benimle sırra erdi her peygamberde
Önce benden başladı RAB yaratmaya
Benim ile kapanır sonunda perde