Erdinç Sert - Her Baharın Bir Sonbaharı Vardır

Güneş çınar ve gölge,
Mutlu herkes dibinde.
Tekneler denizde,
Martılar uçuşuyor
Sevinç çığlıklarıyla.

Aşıklar yürüyorlar,
Sahiller boyu elele.
Ağustos sıcağında
Köpüren ağızlar,
Buz gibi suları
Kana kana yudumluyorlar.
Gün batımında
O Tatlı meltemlerin serinliğinde,
Yosun kokularıyla
Sevdalarını yoğuruyorlar .

Çınarın gölgesinden,
Sahilin serİnliğine adımlıyorlar
Yüreklerindeki yangınları.

Şimdi ise,
Mevsim sonbahar. Terk edilmiş artık o tekneler,
Gölgesİnde oturdukları çinarın dibinde,
Hazan mevsiminde.
Denizle kucaklaşmayı beklemekteler.

Çınarın, dökülen yaprakları örtüyor
Üzerlerini yavaş yavas.

Kİmbİlİr'
Hangi baharda,
Hangi yürekleri serinletecek.

Kimbilir'
Daha hangi seven yüreklerin
Üzerini kurumuş dal,
Dökülen yapraklarıyla örtecek.

Belkide yeniden,
Umarsızca yeşerecek her bahar.
Ama unutmaki gülüm'
Her baharın
Birde son baharı var.