Faydalanmayalım mı nimetlerinden,
İhtiyacımız ölçüsünde.
Uymak mı gerekiyor fermana,
Yılan mı öcü insanın özünde,
İnsan mı öcü, yılanın gözünde.
Gitmemek mi gerekiyor ormana.
Unutma!
Korku yer yapmışsa özünde,
Örümcek bile büyür, yılan olur gözünde.
Korkaklar mı verdi fermanı, yılan adına,
Ferman mı koydu yılanı, ormana
Korkma!
Düşün, sağlam yürekle,
Yılan mı, orman mı, iyi gelir dermana.
Çıkma istersen sokağa korumasız.
Aslında korkun yersiz,
Yalnız sokakta değil ki densiz.
Peki! Yaşayabilir misin sokaksız.
İstersen yüreğinle değil, aklınla düşün.
Köpek mi çok yürekli, biz miyiz yüreksiz.
Gel istersen tavsiyemi bir düşün.
Korkarsan, köpek kendini görür rakipsiz,
Korkmazsan, o köpek olur dişsiz.
Unutma!
Mevzulara, tasalanarak bakarsan yüreksiz,
Sıkıntı, bela gezmek istemez, sensiz.
Bence!
Köpek var diye, sokağa çıkmamak yersiz.