Erdinç Öncü - İyiliğin Dışından Belli

İzahat lüzumsuz, şekil yeterli
Öyle ki o, insanlar için miğferli
Onun uzmanlık alanına girer
Kim sıkıntılı kim dertli.

Huzursuzluğu, dostunun sıkıntısı
Mutluluğu, iyiliğin ta kendisi
Başkasının derdi onun yüreğinin sızısı
-Fedakârlık-, ilkesi, peki ya kendisi

Yorma kendini sevgili dostum.
Kendine eziyet etme boşuna
Çok çıkar -dünyaları verecek- çok
Kirpiğinle kaşına.

Heyecanın fetih gibi, sırf iyilik aşkına
Orta oyuncusu gibi, döndün şaşkına
Vazgeç iyi görünmek uğraşından
Olduğun gibi görün yeter, Allah aşkına