Bu dünyanın çivisi kopuk
Sen kopuklara aldırma
Dileğim odur ki,
Bu iki şeyi sakın unutma
Bir;
Arkamdan beni taşlama,
Birde mezarımı boşlama.
Eller arif olmuş kendince,
Sorsan her şeyi bilir,
O küçücük beynince.
Hıh…! Nerden nereye,
Ariflik el değiştirmiş sinsice.
Bırakalım,
Herkesin benciline verdiği
Değer kendine kalsın
Sen sakın bu iki şeyi unutma.
Ki;
Gözüm arkada kalmasın.
Bir;
Arkamdan beni taşlama
Birde mezarımı boşlama