Erdal Koca - Yazar Dururum

Divaneler gibi… Biçare şaşkın
Yâri hayal eder gezer dururum
Esiri olmuşum ben de bir aşkın
Efkârlanır böyle yazar dururum

Bazen umutlarım sinemde kurşun
Bazen bir yol boyu bazen bir arşın
Kaderim isyanda… Ben ona karşın
İnan ki yâr candan bezer dururum

Bazen karar verip elimle kazar
Tek ikimiz için… Özel bir mezar
Bazen isyan eder yeniden bozar
Bazen şu bağrımı ezer dururum
Bazen yolda kalıp bir hana düştüm
Bazı zaman hâşâ… İsyana düştüm
Olmadı, sonunda hep cana düştüm
Bazen de kendime kızar dururum

Gamdan kederden düşen pay ile
Bazen gökte yıldız bazen ay ile
Bazen isyan edip bazen hay ile
Çaresiz bir köşede sızar dururum

Sen gittin gideli sanki bir yetim
Gibi oldum… Lakin asıl niyetim
Kaç kere Erdal unut be dedim
Olmadı gene de yazar dururum
Neyleyim kendime kızar dururum