Erdal Koca - Yaban Çiçeğim

Şu müflis hayatın terekesini

Bölüştük kurumuş gül düştü bana

Bülbül gibi zarda yâr hasretini

Ahu zar eden dil düştü bana



Yok, yoka gizlenmiş aradım varı

Kaybettim hem de bir bir dostları

El âleme şifa bal verdi arı

Yaramı azdıran bal düştü bana



Düşündüm suları akan nehiri

Bazen temizler eldeki kiri
Bazen de önünde bütün bentleri

Acımadan yıkan sel düştü bana



Şu yalan dünyada bir tek gerçeğim

Issız yerde misin yaban çiçeğim

Söyle neredesin ben geleceğim

Gene yokluğunda yol düştü



Ben razıyım, sakın isyan etme sus

Bilesin ki bu kader bir bana mahsus

Kurumuş, kırılmış yeşil yapraksız

Her göze batan dal düştü bana