Erdal Koca - Veda Vasiyet

Helallik almak için beni bekleyen dostlar:
Ayrılık vakti geldi… Biraz sonra veda var
Ola ki bu gün mevsim ya bir yaz ya da bahar
Annem orda bekliyor… Orda yatmak isterim

Dünya bir kilim idi… Hayat, renkli bir nakış
Örer gibi ördüm hep… Bu bakışım son bakış
Şayet yollar kapalı mevsim ise karakış
Babam burda bekliyor… Burda yatmak isterim

Farz edelim mevsim kış velakin yol açıksa
Oğlum, kızım ve eşim bilcümle karşı çıksa
Kazandibim ağlasa dünyayı, arşı yıksa
Otobüs bagajında köye gitmek isterim

Sözlerim, öldü diye yabana atılmasın
Benim üç günden fazla yasım da tutulmasın
Köyde olan mal mülküm aman ha satılmasın
İstanbul da evim var onu satmak isterim

Malı mülkü satarak bana gelmesin kimse
Mirasçılar satsa da sakın almasın kimse
Baba malı satana namaz kılmasın kimse
Satanı nüfusumdan silip atmak isterim
Herkes bir gün ölecek lakin göbek atanın
Yüzü gülmez inşallah malı mülkü satanın
Çünkü bir parçasıdır onlar kutsal vatanın
Ben baba ocağını vatan tutmak isterim

Köye bir ev yapsınlar bahçe ise zaten var
Ne ekseler yetişir… Elma, ayva, üzüm, nar
Herkes sahip çıkmalı hem de ölene kadar
Her yapanı gönlüme sarıp katmak isterim

Velakin umutsuz, kırgın, bizarım… Ondan
Ne ben memnun olurum ne de mezarım… Ondan
Şimdiden seziyorum ondan yazarım… Ondan…
Hiç olmazsa mezarda rahat yatmak isterim

Kadere inanırım… Amentü Billah dedim
Belki bir haram yedim belki kul hakkı yedim
Şayet böyle hak varsa bir helallik diledim
Benden olan hakları helal etmek isterim

Dünya bir yanım oldu mahşer ise bir yanım
Vakit dolmak üzere bu âlemde son ânım…
Benden önce ölenden daha mı tatlı canım
Her canlı gibi bende… Ben de tatmak isterim