Dinmedi gözlerimde yaş aktı damla damla
Bedenimde göl oldu… Yüreğimde dert oldu
Hicranı yaşıyorum her günümde sevdamla
Gönlüm bir kaza yaptı hayallerim pert oldu
Hayat savaş meydanı ben ise en baştayım
Beden, et kemik değil kayadayım taştayım
Kaderim cephe aldı… Onunla savaştayım
Velakin intikamı taştan daha sert oldu
Bazen küstüm hayata bazen güldü barıştık
Bazen düşmanlık sürdü bazen gizli yarıştık
Ve yıllar akıp gitti… Bir ummana karıştık
Kahpe denilen felek dostlarımdan mert oldu
Gam keder toplanmış hep içimde nakış nakış
Dışarıda kar yağsa pencereme konmaz kuş
Vuslata giden yollar sanki aşılmaz yokuş
Ben aştıkça bu gönlüm acılara yurt oldu
Beni yıllar boyunca esir alan elemi
Eğer yazmıyor ise neyleyim o kalemi
Ey sevgili dönüp gel düşünme el âlemi
Bekliyorum yalnızım korkak tilki kurt oldu