Erdal Koca - Uçurtma

Uçurtmaydım iplerimi koparttın
Yamaçtan yamaca savrulup gittim
Körpe yüreğime bir ateş attın
Yıllardır yanıyor, kavrulup gittim

Ne yağmur söndürdü ne kar söndürdü
Her damla, yangını kora döndürdü
Meğer bir serapmış beni kandırdı
Hep peşinden koştum yorulup gittim

Yolcu, yolundaki taş sandı beni
Gözler, akıttığı yaş sandı beni
Avcılar, göçmen kuş sandı beni
Bir kör kurşun ile vurulup gittim

Kaç kere gönlüme şu zinciri kır
Dedim esaretten kurtuluş vardır
En fazla gideceğin yer de mezardır
Bir beyaz kefene sarılıp gittim