Erdal Koca - Tufanlar Kopuyor Hep İçerimde

Gülüp eğlenmesi gezmek bir yana
Dosta düşmana dert açılmıyor ki
Bazen duyguların döner isyana
Hele sevmeye gör geçilmiyor ki
Neyleyim kaderden kaçılmıyor ki

Ağlamak sızlamak fayda etmiyor
Hayal etmek bile gayrı yetmiyor
Geceler çok uzun bil ki bitmiyor
Karanlıkta bir şey seçilmiyor ki
Neyleyim kaderden kaçılmıyor ki

Kaç kere söyledim nazlı yar sana
Gidip de dolaşma Konya Haymana
Çıkmak istesen de bir gün meydana
Kapanan kapılar açılmıyor ki
Neyleyim kaderden kaçılmıyor ki
Şu divane gönlüm kaç kış geçirdi
Her gelen bahar yaz teselli verdi
Bazen zehir sunup bu bade derdi
Her dostun elinden içilmiyor ki
Neyleyim kaderden kaçılmıyor ki

Taş olsa erirdi inan yerimde
Tufanlar kopuyor hep içerimde
Her şeyine baş üstüne derim de
Dertlerim büyüyor küçülmüyor ki
Neyleyim kaderden kaçılmıyor ki

Ne olacak böyle Erdal'ım halin
Harabeye döndü bunca hayalin
Sadece sevmekmiş senin vebalin
Kanadın olmadan uçulmuyor ki
Neyleyim kaderden kaçılmıyor ki