Erdal Koca - Tekir Sokak

Gönlümün defterini görmen için getirdim
Satırların üstünde yılların pası kalmış
Vefa beklemiyorum umudumu yitirdim
Al onu da sen doldur en son sayfası kalmış

Bir göresin istedim kimi sayfa taptaze
Kimi sayfada mey var kimi sayfada meze
Her cümle tabut gibi içinde bir cenaze
Aşkımız mevta olmuş içinde yası kalmış

İnan, hiç istemezdim o yarayı deşmeyi
O yaranın üstüne derdinle birleşmeyi
Unutmuş olmalısın içimdeki çeşmeyi
Ne çeşmede eser var ne bakır tası kalmış
Söz geçmedi gönlüme kimseyi dinlemedi
Kan kustukça kızılcık şerbeti içtim dedi
Yıllar bir vampir oldu gün gün ömrümü yedi
O gönlüm bir virane yalnız sıvası kalmış

Öyle ateş yaktın ki ne yaptıysam sönmüyor
Aklına hiç gelmesin beni bir gün anmıyor
Adını unutmadım lakin dilim dönmüyor
Yâr demekten lâl oldu bir tek duası kalmış

Bilmem ki niye ördün yüreğime bu ağı
Bundan benin suçum yok sen istedin uzağı
Seni görüp sevdiğim eski Tekir Sokağı
Orda hiçbir canlı yok yalnız havası kalmış