Erdal Koca - Sonsuz Rüya

Her gün sabah eser…
Hasretin yeli
Karışır giderim…
Yâd ele doğru
Anladım…
Ki buymuş aşkın bedeli
Dalıp gitmek…
Sonsuz hayale doğru

Her seher dinlemek…
Bülbül zarını…
Yaşamamış saymak…
Dünü yarını
Her gece yarısı uykularını…
Bölmek… Bölmek…
Şarktan şimale doğru

Yaşamak…
Acının en büyüğünü
Yaşamak…
Yaşamak yılın her günü Saçlarını…
Saçlarında örgünü
Taramak…
İncecik bir bele doğru

Ne ilk duraktı bu ne de son
Durak
Gözlerde yaş dolu…
Ve ağlayarak…
Orda hayallerim…
Bir bir bırakmak
Rüzgâr önündeki gazele doğru

Yaşamak…
Bu ise bunları her gün
Acaba mümkün mü?
Gönüllü sürgün…
Denerdim inan ki…
Yeniden bir gün…
Geriye dönüp de… Ezele doğru