Erdal Koca - Sen Gidince Anladım

Annem ölünce yetim, sen ölünce sahipsiz
Kalmak ne demekmiş sen gidince anladım
Yokluğun içimde dağ… Yalnızlıkta rakipsiz
Olmak ne demekmiş sen gidince anladım

Ne yaptımsa dolmuyor inan içimde yerin
Merakımdı yüzünde çizgiler neden derin
Düşmüşüm nardan beter içine alevlerin
Kavrulmak ne demekmiş sen gidince anladım

Meğerse tecrübeymiş anlındaki her bir hat
Şimdi fayda etmiyor ağlamak ya da feryat
Seni hiç anlamadım heyhat üstüne heyhat!
Savrulmak ne demekmiş sen gidince anladım

Gözlerim âmâ idi şu gönlümün derdinden
Neye yarar ki artık ağıt yakmak ardından Yâr sineme kastetmiş hançer ile sırtından
Vurulmak ne demekmiş sen gidince anladım

Çok şeyler anlatmışsın bana bakıp susarken
Kendimde değilmişim sana ahkâm keserken
Delibaşımda duman… Dağdan dağa eserken
Durulmak ne demekmiş sen gidince anladım

Ağyar ile dost oldum yârim ile düşmanım
Affını diliyorum ben suçluyum pişmanım
Bir yanım kan ağlıyor yas tutar öbür yanım
Yorulmak ne demekmiş sen gidince anladım

Aklıma hiç gelmezdi neler getirir yarın
Şimdi ahı içimde hep sensiz duyguların
Artık tadı tuzu yok ne yazın ne baharın
Kırılmak ne demekmiş sen gidince anladım