Erdal Koca - Saymadım 1

Şu hayatı satır satır okudum
Çok ince eledim sıkı dokudum
Kendimi denizde bir zerrecik kum
Yol kenarındaki ‘'taş'' dan saymadım

Aşka aşk demedim gönül yakmayan
Göze göz demedim sana bakmayan
Yar için ağlayıp gözden akmayan
Bir tek damla yaşı ‘'yaş''dan saymadım

Yağmur niyetine gözümün yaşı
Bahar niyetine yaşadım kışı
Sevip, yar yoluna konmayan ‘'baş''ı
Vücut üstündeki ‘'baş''dan saymadım
Ne bu güne geldim ne kaldım dün de
Hep adını andım beş on kez günde
Yol beklemiyorsa gözler üstünde
Uzamış telleri ‘'kaş''dan saymadım

Yar kokusu yoksa gül demem ‘'gül''e
Adını anmazsa dil demem ‘'dil''e
İçinde sen yoksan uyurken bile
Gördüğüm ‘'düş''leri ‘'düş''den saymadım

Şimdi arkadaşım dert de tasa da
Her gün hasret içip sızdım masada
Feryatlarım sana ulaşmasa da
Şu kalbimi bir gün ‘'boş''da saymadım