Erdal Koca - Savunma 1

Hâkimi, savcıyı hep devlet bildim
Ona nasıl olsun kastım… Savcı Bey
Git dediniz gittim gel dedin geldim
Ne zaman yüzümü astım… Savcı Bey

Arkanda: ‘'Adalet Mülkün Temeli''
Yazan bu söz ne? … Yalan demeli…
Ama ben kendimi bildim bileli
Devletim her zaman dostum… Savcı Bey

Yanıldım! ... Bir kere oldum davacı
Görünce şaşırdım… Hırsız baş tacı
Adalet ‘'Hak'' derdik, derdin ilacı…
Anladım ki faka bastım… Savcı Bey

Bu ne kadar değer! ... Hırsız adama
Utandım yüzümü çevirdim cama
Gırtlağıma kadar dayandı ama…
Devlete saygımdan sustum… Savcı Bey
Arsıza… Hırsıza… Olan koruma…
Vatandaş olarak gitti zoruma
Hele davadaki haksız yoruma…
Adaletten umut kestim… Savcı Bey

Kulağım çınlıyor… ‘'Adalet'' andı…
Herhalde kendini ben varım sandı
İnan… Sözlerinden midem bulandı
Gidip lavabo da kustum… Savcı Bey

Savcı Bey: Daha çok yazacağım var
Adalet yerini bulana kadar…
O yerini bulmazsa… Ölene kadar…
Bulmazsa… Kadere küstüm… Savcı Bey

Ben müştekiyim… O, Hırsız sanık…
Hâkimden, Savcıdan daha uyanık
Lehimde konuştu beş tane tanık…
Yerlere serildi postum… Savcı Bey