Erdal Koca - Samanyolunu Seyretmek

Her sabah, sevgili yolunu bekler;
Gece gökyüzünde Kehkeşanları
Bir duman ki sorma! Dağlar etekler;
Ne köy görünüyor ne de hanları

Bu yollar çiledir, umut doludur
Bu yollar incedir, uzun boyludur
Bu yollar aşığın, aşkın yoludur
Çok kalpleri kırdı, aldı canları

Bu yollar bazen gül, bazen dikendir
Bazen gönüllere hüzün ekendir Ona yürümek ne geç ne de erkendir
Peşinden sürükler tüm insanları

Sevgiliye götüren vuslat meleği
Hem de gönüllerin dua, dileği
Nedense bükülmez onun bileği
Yürümekle bitmez, kötü yanları

Onlar nasırlaşmış tepelenmekten
Üstüne kar yağmur sepelenmekten
Dileğim, İsrafil adlı melekten;
Sur'a üfleyerek kurtar onları