Erdal Koca - Rüyalarım Bölünür Diye

Sensiz o yılların çektim yasını
Yâr gelir de kıymet bilinir diye
Gönül defterimin tek sayfasını
Açamadım mazi silinir diye

Aylar yarış etti seneler ile
Zaman geçti gitti ‘'Gene''ler ile
Olmadı, bir daha ‘'Dene''ler ile
Çok bekledim mutlu olunur diye

Ne sen dönüp geldin ne de o yıllar
Hasretle ağlıyor gittiğin yollar
Senden başkasını sarmıyor kollar
Nazlı yâr duyar da alınır diye

Bir umutla bekledim yıllarca haber
O da bitti yıllar ile beraber
Vermedin kalbinde bir ufacık yer
Belki de o kalbin çalınır diye

Yâr! Varlığın bile ılık nefesti
Yokluğunda yağan karlar buz kesti Adı ayrılıkmış bir rüzgâr esti
Ayazlarda böyle kalınır diye

Hep seni yaşadım sensizliğinden
Her gecenin derin sessizliğinden
Düştüğüm sevdanın eşsizliğinden
Düşünmem başka yâr bulunur diye

Sen yoksan yarımım, yarımdan azım
Hasretle ağlayan kırık bir sazım
Ey yüce Allah'ım bu son niyazım
Yâr olmazsa nasıl ölünür diye

Mutlu olup bir kez gülmek istedim
Dizlerinde yatıp kalmak istedim
O Sonsuz uykuya dalmak istedim
Uyanırsam rüyam bölünür diye

Güneş dondurdu kar beni yaktı
Bütün gözyaşlarım içime aktı
Her geçen gün ayrı bir iz bıraktı
Düşünmedi bağrım delinir diye