Şimdi ıssız kaldı gezdiğin yollar
Sanki bir harabe oldu Perihan
Gönül bahçemize diktiğin güller
Bilesin ki çoktan soldu Perihan
Diyordun ki Cennet olsa da yerim
Diyordun ki dayanamam özlerim
Diyordun ki bir yıl durmaz gelirim
Süre yıllar önce doldu Perihan
Umutlarım söndü sanma ki caydım
Hasretini artık zamana yaydım
Bir yandan da tek tek yılları saydım
Kırk bir yıl geride kaldı Perihan
Şu gönlüm yüce dağ gibi dumanlı
Zamansa katilim bir eli kanlı
Bilesin ki ben de canlıyım canlı
Bir gün derler Erdal öldü… Perihan