Erdal Koca - Ömrümüzün Son Baharı

Gayrı ömrümüzün son baharında
Çekilmez ayrılık böyle güç olur
Deme bu gün olmaz belki yarın da
Bu günden tezi yok yarın geç olur

Gene de bir umut gelir dediğim
Mahpus gibi her gün yol beklediğim
Sabah, öğlen, akşam sensiz yediğim
Lokma boğazımda bir ilmeç olur

Yemin edebilsem bir tövbe desem
Bunu yapabilsem, ah yapabilsem
Gezdiğin yerlere gönlümü sersem
Çiğnenir yol olur bir gel geç olur

Nasıl geldi geçti değil mi zaman
Ne bir vefa buldum ne derde derman
Ömrümü yolunda eyledim harman
Belki rüzgâr eser sonra cec olur

Seyrettim de durgun akıyor sular
Aklımda sen varsın bir de sorular Ne açlık hissettim ne de uykum var
Her gün şu hasretin bir kulaç olur

Bedenime zincir gönlüme de gem
Vur Allah aşkına vurma diyemem
Tebessümün azgın yarama merhem
Gülüşün derdime bir ilaç olur

Ne olur geceyi bir burç gibi del
Karanlıklar sana olmasın engel
Bense bekliyorum gecelerle gel
Gelirsen başıma altın taç olur

Yeminliyim artık yeminli demek:
Bir daha gönül verip sevmemek
Ey benim sevdiğim kıymet bilmemek
Aşkın kanunun da büyük suç olur

Kim sever ki böyle benim gibi kim
Sevmek büyük suç diyordu hâkim
Medeni Kanunda yeri yok lakin
İlahi adalet çok korkunç olur