Cümle âlem unutmuş bir tek sen çekiyorsun
Ey yüreğim sen bırak biraz da o yâr çeksin
Bu hasretin sonu yok bitmek nedir bilmiyor
Saçların hep ağarmış ne zaman güleceksin
Doğan güne aldanma hiç insafı yok onun
Yarınlar hep sır dolu nereden bileceksin
İşte sonuna geldin kaçınılmaz o sonun
Ömür artık son demde ne zaman güleceksin
Gökte yıldız ay yoktur bulutlar ağlamaklı
Elinde mendil mi var ne ile sileceksin
Bir damla gözyaşında koca bir ömür saklı
O da ansızın biter ne zaman güleceksin
Sanma ki sen bakisin baki olan tek Allah
Bu dünyada kural bu: Elbette öleceksin
Yeter bunca çektiğin yeter artık illallah
Söylesene ey bahtım ne zaman güleceksin
Bu kalp senin değil mi ettiği bu zulüm ne
Dilimlemek az bile bin parça böleceksin
Bir vefasız uğruna değer mi hiç ölüm ne
Bırak gitsin ardından keyifle güleceksin
Benim gittiğim yere sakın gelemem deme
Ondan hiç kurtuluş yok mutlaka geleceksin
Veda edip gidince şu yalancı âleme
Güleceksin velakin boşuna güleceksin