Erdal Koca - Lütfun Cezası

Belki gülmek böyle kolaydır ama
Yıkılmaya görsün kaşın bir kere
Hayaldeki dünyan saraydır ama
Eğilmeye görsün başın bir kere

Gözlerin hep yaşlı gönlün de keder
Heba olup gitmiş bir ömür heder
Kurumaz inan ki çeşmeye benzer
Dökülmeye görsün yaşın bir kere

Feryat etsen bile kim duyup anlar
Uykusuz bir gece gözünde kanlar
Başında toplanır karabasanlar
Bölünmeye görsün düşün bir kere
Yanar ama yürek söndüremez kar
Yazık demez kimse ne hayâ ne ar
Her gelen deneme tahtası yapar
Açılmaya görsün döşün bir kere

Varlık da var da yokluk da var mı?
Değil vicdan… Akla fikre sığar mı?
Anlarsın o zaman ağyar mı yâr mı?
En başta terk eder eşin bir kere

Her çaldığın kapı paslanmaz çelik
Dizlerine vurma bu ne son ne ilk
Yaşadım bilirim hem de üstelik
Lütfun da cezası peşin bir kere