Erdal Koca - Hüzün

Gene yerler beyaz, kar yağmış bu gün;
Kar olduğu zaman hüzünlenirim
Ben hasret çekerken ellerde düğün;
Var olduğu zaman hüzünlenirim

Gönül hâlâ şaşkın, bir aşk hevesi;
Ya olmadık yerde ya yar bahçesi
O bahçede öten bülbülün sesi
Zar olduğu zaman hüzünlenirim

Diktiğim çiçekler sevgi yolunda;
Kurumuş yaprağı düşmüş sonunda Ne zaman ki görsem eller kolunda;
Yar olduğu zaman hüzünlenirim

Soldukça yeşerdim öyle umuttum
Ben sözümdeyim sözümü tuttum
Ne zaman ki bana seni unuttum;
Der olduğu zaman hüzünlenirim

Hayat mı yalancı aşk mı yalancı?
Benim gönlüm bir han sen ise hancı
Bağlandığın gönül kimse yabancı;
Yer olduğu zaman hüzünlenirim