Erdal Koca - Heyhatlar

Her akşam esmekteyim imbatlarla
Denizden sahile sürgünüm… Sanki
Dalgalar karşıma dağ gibi çıkar
Denizler uçsuz bucaksız tarla…

Nedense içimde derin korku var
Ürpertiyor beni tüm karartılar
Bir alçalır bir yükselir martılar
Peşimden gelir çelik kanatlarla

Özlemle dost oldum umut arkadaş
Bir yandan barış var bir yandan savaş Sonunda anladım ki yavaş yavaş
Ömrümü tüketmişim… Heyhatlarla

Bazen rüzgâra karşı yelken açtım
Bazen tanımadım kendim kaçtım
Ya bir Kerem olup çölleri geçtim
Ya da dağları deldim Ferhat'larla

Her akşam esmekteyim imbatlarla
Denizden sahile sürgünüm sanki
Bazen hüzünlü bazen ağıtlarla
Ömrümü tüketmişim… Heyhatlarla