Ey yâr! Bir kez benim yerimde ol da
Ölmek ne demekmiş hele bir anlat
Her sabah her akşam gözlerin yolda
Olmak ne demekmiş hele bir anlat
Bir gönül bu kadar hasret çeker de
Ya da bülbül gibi her gün seherde
Ah edip ağlamak saz perde perde
Çalmak ne demekmiş hele bir anlat
Hep boynunu büker sorduğun lale
İsyanların… Ahın… Anlamsız hale
Gelirse de… Gene her gün hayale
Dalmak ne demekmiş hele bir anlat
Sevmişsin bir kere… Adı dilinde
Çaresizsin bir şey gelmez elinde
Sani yıkık bina… Sen temelinde
Kalmak ne demekmiş hele bir anlat
Her akşam resmini alıp albümde
Öperek koklamak… Ayna önünde
Kırk yıllık maziyi bir gün kalbinde
Silmek ne demekmiş hele bir anlat
Her sabah, her sabah kalkıp da erken
Ve… Sofra başında tek lokma yerken
Bir yandan da böyle hasret çekerken
Gülmek ne demekmiş hele bir anlat
Bunlar hayal değil yaşanmış gerçek
İstedim ki ey yâr… Biraz… Acı çek
Bunca sorgu sual… Söze ne gerek
Ölmek ne demekmiş hele bir anlat