İzi kalmış bir aşkın körkütük sarhoşuyum
Hasret ile yâd etmek mey gibi gelir bana
Yandıkça içiyorum içtikçe yanıyorum
Üç beş kadeh mey ne ki çay gibi gelir bana
Geceye arkadaşım bitmeyen bu sevdamla
Uykuya dalsam bile paramparça rüyamla
Gözyaşlarım süzülür içime damla damla
Zerre kadar her ışık ay gibi gelir bana
Bir bakmışım geceler ta çoktan olmuş yarım
Ne yaparsam yapayım bırakmıyor efkârım
Yürümekte zorlanan zavallı ayaklarım
Anası bir küheylan tay gibi gelir bana
İçimdeki her kahır yüreğimin sesidir
Esen rüzgârlar bile o yârin nefesidir
Biliyorum bu halim aşkımın meyvesidir
Bir dilim meyve bile yay gibi gelir bana
Kement gibi yıllardır hep boynuma takılmış
Çözülmeyen kör düğüm ilmek ilmek sıkılmış
Gönül dünyam virane sanki her yer yıkılmış
Sensiz İstanbul bile köy gibi gelir bana