Erdal Koca - Gün Ola Harman Ola

Gören duyan sanır ki dünya kadar devim var
Hâşâ! .. Tazı deseler sırtımda bir çulum yok
Gırtlağa kadar borcum, yıkılacak evim var
Varım yoğum işte bu başka ağaç dalım yok

Ben hukuktan anlarım lakin bulamıyorum
Köyde birkaç tarlam var ekip sulamıyorum
Ne yaparsam yapayım adam olamıyorum
Vur başıma ekmek al ağzımda bir dilim yok

Dünya için savaştım inancıma çalıştım
Eğer bir aç gördüysem ekmeğimi bölüştüm
Lakin hayat çok zalim… Her derdine alıştım
Herkes dünyaya tapmış sanki dersin ölüm yok

Eşim ile çok çektik nice engeller aştık
Nice yokluklar gördük hayat ile savaştık Velakin babam öldü tüm mirası paylaştık
Petekler bana düştü kahvaltılık balım yok

Bu dünya fani dünya herkes eder ve bulur
Şunu hiç anlayamam: Ata neden kovulur
Eden bulmadan ölmez gün olur harman olur
Hiç kimseye beddua edecek bir halim yok

Gayet tabi her insan bazen makul görülür
Şayet kasıt var ise mutlak hesap sorulur
Anne evdeki hamal… Baba işte yorulur
İddia edemem ki… Benim hiç vebalim yok

Biraz uzunca yazdım… Okurken usanırsın
Anlayan bu bir ders… Anlamaz, aldanırsın
Bu dünya böyle gelmiş böyle gider sanırsın
Bilgisayarda yazdım sanma elim kolum yok