Erdal Koca - Gül Ve Diken

Sensizliğin içinde kayıp oldu benliğim
Belki sendedir diye hep seni arıyorum
Hayallerim yıkıldı yok oldu içtenliğim
Gözlerinde hapsolan ben, beni arıyorum

Bazen öyle olur ki sel gibi duygularım
Bazen geceyi arar gözüm ve uykularım
Bazen öyle biçare bazen öyle naçarım
Bu sevdayı gönlüme ekeni arıyorum

Eğer vefa olursa sevgi başlarda taçmış
Meğer her gönül böyle sevgilere muhtaçmış
Her sevginin yolunda rengârenk güller açmış
Ben o güller içinde dikeni arıyorum
Bir kuru yaprak gibi yel vurdukça savruldum
Bazen güneşte dondum bazen karda kavruldum
Yolunda ömür bitti demedim ki yoruldum
Ardım sıra gözyaşı dökeni arıyorum

Kar kış demeden hiç peşinden yürüyerek
Yüreğimin içinde bu sevgi çürüyerek
Gez eğlen keyfine bak bunlar neyine gerek
Ben kalbimi yerinden sökeni arıyorum

İnanmayın, birisi anladım derse seni
Hiç kimse anlayamaz benim gibi seveni
Deli gönül ne yapsın hasreti bilmeyeni
Hasreti benim gibi çekeni arıyorum