Erdal Koca - Gönül

Bir güzel sevdası dumanlı ‘'baş''la
Dolaşır dağlarda turdadır gönül
Demez ki yaşlandın gayri yavaşla
Hâlâ tutuşmakta hardadır gönül

Eksilmez dumanı yüce dağ gibi
Her gelen giriyor bir otağ gibi
Ömür denilen şey sanki çağ gibi
Böyle uzun hayat nerdedir gönül

Eline dolamış koca dünyayı
Gün gibi yaşarsın haftayı ayı
Gören de der ki bilmiyor sayı
Bilesin ki her şey birdedir gönül
Sanki ölüm yokmuş gibi yaşarsın
Unutma canlısın sen de beşersin
Zaman nasıl geçmiş diye şaşarsın
O zaman da deme dardadır gönül

Her şey mümkün ama zamanı vardır
Yazı var kışı var şimdi bahardır
Bir kere hayatı geriye sardır
Herkes ummadığı yerdedir gönül

Her gördüğün güzel kendine yârdır
Demez ki belki de sevdiği vardır
Hiç aklına gelmez sonu mezardır