Erdal Koca - Gel

Kırk yıl oldu gülüm nerdeyse asır
Olmak üzeredir diyor isen gel
Açmadı kimseye söylemiyor sır
Kalmak üzeredir diyor isen gel

Pamukla sürülür adettir bu ya
Dudaklarım hasret bir damla suya
Bu gün son günüdür derin uykuya
Dalmak üzeredir diyor isen gel

Yıllar akıp gitti gayrı son mevsim
Artık ne arzum var ne de hevesim
Vadem yetti bil ki bu son nefesim
Almak üzeredir diyor isen gel

Dünya ağaç sen dal ben ise yaprak
Çürürdüm… Çürüdüm daldan koparak
Mezara koydular gözüne toprak
Dolmak üzeredir diyor isen gel